بیماری فیستول مقعدی یا ناسور در نتیجه ی برقراری یک ارتباط (تونل) یا اتصال غیر طبیعی مابین بخشی از روده و پوست اطراف مقعد شکل میگیرد. این بیماری عفونی به شدت دردناک بوده و باعث خارش، سوزش و ترشحات عفونی می شود، بنابراین باید بدون فوت وقت درمان شود!
هزینه عمل فیستول با لیزر
فیستول مقعدی بیماری پیچیده ای است، هر چقدر درمان این بیماری را به تاخیر بیندازید، عفونت گسترش پیدا کرده و تعداد مسیر های فیستول هم بیشتر میشود که در این صورت نه تنها عوارض مختلف این بیماری را تجربه خواهید کرد بلکه، مجبور به پرداخت هزینه ی بیشتری بابت درمان هستید.
برای از بین بردن مسیر فیستول، بهترین روش سریع و قطعی لیزر است. در این روش نور لیزر جایگزین چاقوی جراحی شده و آسیب ها و عوارض بعدی جراحی سنتی را به طور کامل حذف کرده است. در ضمن این درمان سرپایی است و بدون درد یا خونریزی انجام میشود.
جراحی فیستول با لیزر
هزینه لیزر فیستول بر اساس میزان پیشرفت بیماری و تعداد مسیر های فیستول و آسیب وارده تعیین میشود. به همین جهت امکان تعیین یک مبلغ مشخص برای همه بیماران وجود ندارد. برای تعیین هزینه، باید پزشک شما را معاینه کند.
تعیین هزینه لیزر فیستول
برای تعیین حدود هزینه، می توانید با کارشناسان ما در ارتباط باشید تا بعد از بررسی وضعیت شما، هزینه را اعلام کنند.
02186084961
آیا بیمه هزینه لیزر فیستول را تقبل می کند؟
پاسخ این سوال بستگی به بیمه طرف قرارداد شما دارد. بیمه تامین اجتماعی و سایر بیمهها معمولاً هزینهی مربوط به جراحیهای سرپایی که بیمار بستری نمیشود، را پرداخت نمیکنند، بنابراین هزینه عمل فیستول با لیزر را نیز تقبل نمیکنند.
با این حال برخی از بیمههای تکمیلی این هزینه را بر عهده میگیرند. در این مورد بهتر است با شرکت بیمه ی خود در ارتباط باشید.
هزینه جراحی فیستول در بیمارستان خصوصی
جراحی سنتی فیستول (ایجاد برش در مسیر فیستول و تخلیه عفونت) هزینههای سرسام آوری دارد. برای انجام این جراحی باید بیمار داروی بیهوشی دریافت کند که این مسئله نه تنها برای سلامتی مضر است، بلکه به شدت بر افزایش هزینهها اثر گذار خواهد بود.
از طرفی برای عمل فیستول در بیمارستان خصوصی باید حداقل یکی دو روزی را بستری شوید، که این خود هزینههای گزافی به دنبال دارد.
تعیین میزان دقیق هزینه عمل جراحی فیستول امکان پذیر نیست. فاکتورهای نظیر دستمزد دریافتی پزشک، هزینه دریافتی بیمارستان و اتاق عمل و تعداد شبهایی که در بیمارستان بستری میشوید و ….بر میزان این هزینه اثرگذار و میتوانند آن را افزایش دهند.
مزیتهای لیزر فیستول در مرکز درمان تهران
– دریافت هزینه ای مناسب تر در مقایسه با دیگر کلینیک ها
-تجهیزات پیشرفته
-پزشک متخصص و حرفه ای
-نوبت دهی فوری
-درمان در یک جلسه سرپایی
برای اطلاعات بیشتر ، در مورد دکتر فیستول و متخصصص مناسب بر روی دگمه زیر کلیک کنید.
بهترین جراح فیستول
مقایسه هزینه لیزر و جراحی سنتی فیستول
لیزر درمانی از تمامی جهت از جمله هزینه، نسبت به جراحی سنتی برتری دارد. هزینه جراحی سنتی گاهاً تا چندین برابر از هزینه درمان فیستول با لیزر بیشتر میشود، علت این موضوع موارد زیر است:
برای جراحی سنتی نیاز به بستری در بیمارستان است در حالی که لیزر سرپایی و در کمتر از نیم ساعت انجام میشود.
برای جراحی سنتی باید از داروی گران قیمت و مضر بیهوشی استفاده شود، ولی لیزر با استفاده از بی حسی موضعی قابل انجام است.
لیز دوره نقاهت نداشته و از فردای روز عمل میتوانید به کارهای روزمره خود برسید. در حالی که جراحی سنتی به چندین هفته استراحت در منزل و مرخصی نیاز دارد.
لیزر روش قطعی تنها در یک جلسه انجام میشود. در حالی که جراحی سنتی معمولاً همراه با دیگر روشها بوده و در صورت موفقیت آمیز نبودن بیمار ناچار به تکرار درمان است.
از طرفی در انجام جراحی سنتی پروسه درمان از آزمایشات مختلف تا بستری و انجام جراحی طولانی بوده و این اتلاف وقت موجب پیشرفت بیشتر بیماری خواهد شد. خود این موضوع می تواند هزینههای شما را افزایش دهد.
عوامل خاصی خطر شقاق مقعدی را افزایش میدهند، از جمله:
بازیگرآنلاین نقل میکند شقاق همچنین ممکن است ناشی از بیماری التهابی روده، جراحی یا سایر درمانهای پزشکی باشد که بر حرکات روده یا مقعد تأثیر میگذارد.
برای تشخیص کولیت اولسراتیو در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان، پزشک باید سایر بیماری ها را رد کند. پس از معاینه فیزیکی، آنها ممکن است موارد زیر را تجویز کنند:
شقاق حاد مقعدی معمولاً طی 6 هفته با روش های مراقبتی در خانه درمان پیدا می کند. برخی از آنها با درمان یبوست ناپدید می شوند. شقاق مقعدی که 6 هفته یا بیشتر طول بکشد، شقاق مزمن نامیده می شود. زمانی که روش های در درمان خانگی شکست می خورند، به یک رویکرد تهاجمی تر و جراحی نیاز دارند.
افرادی که شقاق مقعدی آنها به خوبی بهبود نمییابد ممکن است دچار عدم تعادل در فشار مقعدی باشند که مانع از گردش طبیعی خون در رگهای خونی اطراف مقعد میشود. کاهش جریان خون از بهبودی جلوگیری می کند. دارو، تزریق بوتاکس و حتی برخی درمانهای موضعی که جریان خون را بهبود میبخشند، ممکن است به بهبود شقاق مقعدی کمک کنند.
متأسفانه، مانند بسیاری از ویروس ها، هیچ درمانی وجود ندارد که بتواند خود ویروس HPV را به طور قطعی از بین ببرد. اما در بیشتر موارد، HPV خود به خود از بین رفته و معمولاً هیچ مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی کند.
در مقابل زگیل های تناسلی قابل درمان هستند. اما ممکن است در مراحل بعدی دوباره ظاهر شوند. انتخاب روش درمان زگیل تناسلی به اندازه و محل آن بستگی دارد.
درمان ها شامل داروهای تجویزی زیر است:
ممکن است پس از استفاده از این داروهای موضعی، به خصوص کرم ۵-فلورواوراسیل، کمی درد یا سوزش پوست را تجربه کنید. اگر به هر یک از این درمان ها واکنش ناراحت کننده ای دارید، حتما با پزشک مشورت کنید.
زگیل های کوچک را می توان با جراحی درمان کرد:
داروی ضد ویروس آلفا اینترفرون نیز می تواند به صورت سیستمیک یا موضعی (تزریق مستقیم به زگیل) استفاده شود. با این حال، این دارو بسیار گران است و مطالعات تحقیقاتی در مورد بررسی اثربخشی نتایج متفاوتی به همراه داشته است.
ممکن است برای از بین رفتن دائمی زگیل ها به بیش از یک نوع روش درمان نیاز داشته باشید.
در حال حاضر واکسن HPV (Gardasil-9) در سراسر دنیا موجود است که برای مردان و زنان 9 تا 45 ساله برای کمک به جلوگیری از عفونت تایید شده است. زمانی که واکسن قبل از قرار گرفتن در معرض HPV تزریق شود، بیشترین تاثیر را دارد. بنابراین، در درجه اول برای افراد 26 سال و کمتر توصیه می شود.
افرادی که از نظر جنسی فعال هستند نیز می توانند با استفاده از کاندوم و محدود کردن تعداد شرکای جنسی خود، شانس ابتلا به عفونت را کاهش دهند.
همانطور که قبلا ذکر شد، در حال حاضر هیچ درمانی برای خود ویروس اچ پی وی وجود ندارد، اما این ویروس اغلب خود به خود برطرف می شود.
رعایت بهداشت خوب بسیار مهم است. اندام تناسلی خود را تمیز و خشک نگه دارید و از صابون های معطر و روغن های حمام استفاده نکنید، زیرا ممکن است زگیل ها را تحریک کنند. اگر شریک زندگی شما از دئودورانت های واژن استفاده می کند، باید بداند که این دئودورانت ها نیز می توانند تحریک کننده باشند.
یبوست شایع ترین علت بواسیر در کودکان و نوزادان است. اگر کودک شما برای اجابت مزاج زور میزند، ممکن است فشار زیادی بر رگ های نزدیک رکتوم خود وارد کند. کودکان نوپا که برای مدت طولانی در توالت می نشینند و سعی می کنند اجابت مزاج داشته باشند نیز ممکن است دچار هموروئید شوند.
نوزادان ممکن است پس از انتقال از شیر مادر به غذاهای جامد دچار یبوست شوند. یبوست همچنین می تواند نتیجه کم آبی بدن (نداشتن مایعات کافی) باشد. یبوست در کودکان نوپا ممکن است به دلیل مصرف ناکافی فیبر و مایعات یا اضطراب در مورد اجابت مزاج و تمرین گلدان باشد.
یکی دیگر از علل هموروئید در نوزادان نارسایی مزمن کبدی است. هنگامی که کبد به درستی کار نمی کند، وریدهای حامل خون به کبد ممکن است خون را به وریدهای دیگر هدایت کنند. جریان خون اضافی فشار را در وریدهای نزدیک راست روده افزایش داده و منجر به هموروئید می شود.
موارد زیر شایع ترین علائم هموروئید در کودکان و نوزادان است. اگر چه هر کودکی ممکن است تجربه ی متفاوتی از این نشانه ها را داشته باشد، علائم به طور کلی شامل موارد زیر هستند:
علائم هموروئید ممکن است شبیه سایر شرایط یا مشکلات پزشکی باشد. همیشه برای تشخیص دقیق حتما با پزشک کودک خود این مشکل را در میان بگذارید.
والدین معمولاً ابتدا علائم بواسیر را در نوزادان مشاهده می کنند. سپس متخصص اطفال و گوارش معمولاً می تواند هموروئید خارجی را با معاینه فیزیکی تشخیص دهد.
در صورت مشکوک شدن به هموروئید داخلی، پزشک ممکن است نیاز به انجام معاینه دیجیتال رکتوم (DRE) داشته باشد. پزشک ممکن است یک انگشت دستکش و روغن کاری شده را کمی وارد مقعد او می کند تا هموروئید یا سایر ناهنجاری ها را بررسی کند.
My.clevelandclinic.org گزارش می دهد:
Your child might need a colonoscopy if they have rectal bleeding with no clear cause, such as hemorrhoids. During a colonoscopy, your child receives general anesthesia.
اگر کودک خونریزی مقعدی بدون علت مشخصی مانند هموروئید را تجربه کند، ممکن است نیاز به کولونوسکوپی داشته باشد. در طول کولونوسکوپی، کودک شما داروی بیهوشی دریافت خواهد کرد. ارائه دهنده آنها یک آندوسکوپ (لوله نازک و منعطف با یک دوربین فیلمبرداری در یک طرف) را در رکتوم آنها قرار می دهد. آنها رکتوم، روده بزرگ و روده کوچک خود را بررسی می کنند.
از آنجایی که هموروئید در نوزادان غیرمعمول است، پزشک کودک سعی می کند تعیین کند که آیا مسائل دیگری می تواند باعث علائم آنها شود یا خیر. بیماری های زیر اغلب با هموروئید در نوزادان اشتباه گرفته می شوند: