هنگامی که یک یا هر دو طرف مبتلا به زگیل تناسلی هستند، مصالحه های خاصی برای حفظ صمیمیت فیزیکی و عاطفی ضروری است. که عبارتند از:
در حالی که کاندوم و سدهای دندانی به طور کامل از انتقال HPV جلوگیری نمی کنند، اما می توانند خطر را کاهش دهند. زوج ها ممکن است نیاز داشته باشند که روال های جنسی خود را برای اولویت دادن به محافظت تنظیم کنند.
اگر زگیل تناسلی وجود داشته باشد، اجتناب از تماس مستقیم با نواحی آسیب دیده می تواند به به حداقل رساندن خطرات انتقال کمک کند. برخی از زوج ها ممکن است تصمیم بگیرند که فعالیت های خاصی را تا زمانی که علائم برطرف شود متوقف کنند.
هر دو طرف باید از لحاظ عاطفی از یکدیگر حمایت کنند و از سرزنش یا شرمندگی اجتناب کنند. HPV یک مشکل رایج جنسی است، نه یک نقص اخلاقی.
معاینات معمول پزشکی، از جمله تست پاپ اسمیر برای زنان و غربالگری های مرتبط با HPV برای مردان، به نظارت بر هر گونه اثرات درازمدت سلامتی کمک می کند.
حتی اگر فردی قبلاً HPV داشته باشد، واکسن می تواند از سایر گونه های پرخطر محافظت کرده و از عوارض بعدی جلوگیری کند.
یکی از موضوعات مورد بحث این است که آیا باید به شرکای آینده در مورد تشخیص قبلی یا فعلی HPV گفت. در حالی که هیچ الزام قانونی برای افشای ابتلا به ویروس اچ پی وی در بیشتر مکان ها وجود ندارد، این تصمیم باید از ملاحظات اخلاقی پیروی کند.
اگر در حال حاضر زگیل تناسلی دارید، بهتر است قبل از شروع فعالیت جنسی به همسرتان اطلاع دهید.
اگر یک شریک به طور مستقیم در مورد بیماری های مقاربتی بپرسد، صداقت برای اعتماد مهم است.
اگر وارد یک رابطه جدی می شوید، بحث درباره HPV میتواند به جلوگیری از غافلگیری در آینده کمک کند.
https://hpvdarman.com/articles/%d8%b1%d8%a7%d8%a8%d8%b7%d9%87-https://hpvdarman.com/articles/%d8%b1%d8%a7%d8%a8%d8%b7%d9%87-%d8%b2%da%af%db%8c%d9%84-%d8%aa%d9%86%d8%a7%d8%b3%d9%84%db%8c/