تمیز کردن ناقص پس از اجابت مزاج می تواند ضایعات مدفوع را روی پوست باقی بگذارد و منجر به تحریک و خارش شود. از سوی دیگر، تمیز کردن بیش از حد، به ویژه با صابون های زبر یا دستمال مرطوب، می تواند به پوست آسیب برساند و باعث سوزش شود.
مشکلات پوستی مانند اگزما، پسوریازیس یا درماتیت تماسی ممکن است در اطراف ناحیه مقعد ایجاد شده و باعث خارش و احساس سوزش شود.
غذاهای تند، کافئین و غذاهای اسیدی می توانند ناحیه مقعد را در حین اجابت مزاج تحریک کنند. همچنین عادت نداشتن به نوشیدن آب یا کم آبی بدن باعث بدتر شدن شرایط خواهد شد.
چندین اختلال رکتوم، مانند هموروئید، شقاق مقعد و عفونت، مقصر شایع هستند. کرم های سوزنی، عفونت های قارچی و عفونت های مقاربتی (STIs) نیز می توانند به خارش و سوزش مقعد دامن بزنند.
تعریق بیش از حد، لباس های تنگ یا نشستن طولانی مدت می تواند رطوبت را در این ناحیه به دام بیندازد و اصطکاک ایجاد کند که منجر به ناراحتی در ناحیه مقعد می شود.
1. هموروئید یا بواسیر
کلینیک زارعی میگوید: هموروئید وریدهای متورم در ناحیه مقعد یا مقعدی هستند. آنها می توانند باعث خارش، سوزش، درد و خونریزی در هنگام اجابت مزاج شوند. درمان بواسیر یا هموروئید داخلی به رسیدگی های پزشکی نیاز دارد در غیر این صورت با تکرار علائم و نشانه های آن هموروئید وارد مراحل پیشرفته تری می شود و این می تواند درمان بواسیر داخلی یا جراحی هموروئید را به مراتب مشکل تر و سخت تر کند.
2. شقاق مقعد
پارگی های کوچک در پوشش مقعد، که اغلب در اثر دفع مدفوع سفت ایجاد می شود، می تواند منجر به سوزش شدید و درد شدید شود. لیزر شقاق قطعی ترین و بهترین روش درمان بوده که به صورت سرپایی در کلینیک های متخصص پوست یا جراح عمومی انجام می شود. این روش تقریبا هیچ گونه عوارضی نداشته و بیماران به راحتی می توانند به فعالیت های روزمره خود ادامه دهند.
روش های خانگی اغلب اولین نوع درمان برای بیماری سینوس پیلونیدال هستند. به ویژه برای موارد خفیف یا در مراحل اولیه بیماری بسیار استفاده می شوند. این رویکرد بر کاهش علائم و جلوگیری از عوارض بیشتر تمرکز دارد.
حفظ بهداشت: تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه بسیار مهم است. شستشوی منظم با آب و صابون ملایم می تواند به کاهش خطر عفونت کمک کند.
از بین بردن موهای زائد: اصلاح منظم یا استفاده از کرم های موبر در ناحیه آسیب دیده می تواند از گیر افتادن مو در سینوس جلوگیری کند.
کمپرس گرم: در صورت وجود آبسه، استفاده از کمپرس گرم می تواند به کاهش درد و افزایش تخلیه کمک کند.
مدیریت درد: مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می توانند به مدیریت ناراحتی کمک کنند.
اجتناب از نشستن طولانی مدت: کاهش فشار روی ناحیه آسیب دیده با اجتناب از نشستن طولانی مدت می تواند تحریک را به حداقل برساند.
در حالی که روشهای خانگی ممکن است خود کیست را از بین نبرند، اما می توانند به کنترل علائم و جلوگیری از عوارض کمک کنند.
برای بیمارانی که با آبسه یا درد قابل توجهی را تجربه می کنند، ممکن است برش و درناژ (ID) لازم باشد. این روش شامل ایجاد یک برش کوچک برای تخلیه چرک و کاهش فشار است.
روش انجام:
بی حسی موضعی: این ناحیه با استفاده از بی حسی موضعی بی حس می شود تا ناراحتی در طول عمل به حداقل برسد.
ایجاد برش: یک برش کوچک روی آبسه ایجاد می شود تا توسط پزشک تخلیه شود.
تخلیه محتویات: چرک و مواد زائد با دقت از حفره خارج می شوند.
پانسمان کردن: حفره ممکن است با گاز استریل پانسمان شود تا محل زهکشی را بهبود بخشیده و از بسته شدن زودرس جلوگیری کند.
مزایا تخلیه آبسه ها:
تسکین فوری: بیماران اغلب پس از عمل تسکین درد فوری را تجربه می کنند.
کاهش خطر عفونت: تخلیه آبسه احتمال عفونت بیشتر را کاهش می دهد.
موردی که باید در نظر بگیرید:
• ID به سینوس پیلونیدال زمینه ای نمی پردازد و ممکن است نیاز به درمان بیشتری داشته باشد.