یبوست وضعیتی است که با حرکات نادر روده یا مشکل در دفع مدفوع مشخص می شود. از نظر پزشکی، اغلب به عنوان اجابت مزاج کمتر از سه بار در هفته تعریف می شود. همچنین ممکن است شامل زور زدن در حین اجابت مزاج، دفع مدفوع سفت یا تکه تکه و احساس اینکه رکتوم به طور کامل تخلیه نشده باشد. یبوست مزمن همچنین می تواند منجر به انبوهی از چالش های فیزیکی و عاطفی شود که در زندگی روزمره اختلال ایجاد می کند.
کمتر از سه بار اجابت مزاج در هفته: این مورد یک نشانه نادر از یبوست است و نشان دهنده تاخیر در دفع روده میباشد.
مدفوع سفت، خشک یا توده ای: دفع این مدفوع اغلب دردناک است و ممکن است منجر به ناراحتی مقعدی شود.
زور زدن بیش از حد در حین حرکات روده: زور زدن خطر عوارضی مانند هموروئید یا افتادگی رکتوم را افزایش می دهد.
احساس انسداد یا تخلیه ناقص: این مورد می تواند منجر به ناامیدی و اضطراب در مورد عادات روده شود.
درد یا نفخ شکم: ناراحتی مداوم در شکم همراه با یبوست شایع است.
از دست دادن اشتها: احساس پری یا نفخ ممکن است سیگنال های طبیعی گرسنگی را سرکوب کند.
یبوست می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله عادات غذایی، انتخاب سبک زندگی، شرایط پزشکی و داروها باشد. درک این علل برای پیشگیری و مدیریت موثر بسیار مهم است.
دریافت ناکافی فیبر: فیبر نقش مهمی در افزایش حجم مدفوع و ترویج حرکات منظم روده ایفا می کند. رژیم های غذایی فاقد میوه، سبزیجات و غلات کامل یکی از دلایل اصلی یبوست هستند.
مصرف کم مایعات: کم آبی باعث سفت شدن مدفوع و سخت شدن دفع آن می شود.
بی تحرکی: عدم فعالیت بدنی حرکت روده را کند کرده و دفع مدفوع را کاهش می دهد.
نادیده گرفتن میل به دفع مدفوع: سرکوب میل طبیعی به دفع مدفوع می تواند منجر به زمان انتقال طولانی تر و مدفوع سفت تر شود.
سندرم روده تحریک پذیر (IBS): این وضعیت اغلب بین یبوست و اسهال متناوب است.
اختلالات هورمونی: شرایطی مانند کم کاری تیروئید متابولیسم را کند کرده و بر کارایی گوارش تاثیر می گذارد.
شرایط عصبی: اختلالاتی مانند بیماری پارکینسون، مولتیپل اسکلروزیس و آسیب های نخاعی می توانند سیگنال های روده را مختل کنند.
عوامل روانی: استرس، اضطراب و افسردگی می توانند حرکت روده را مختل کرده و منجر به یبوست شوند.